Andrea Croonenberghs: ‘Ik ben geen jonge bloem. En dan?’

Andrea Croonenberghs: ‘Ik ben geen jonge bloem. En dan?’

We kennen haar als actrice en omroepster, maar nu toert ze ook de culturele centra af met haar voorstelling ‘Help me make it through the night’, een voorstelling met muziek, beelden en persoonlijke verhalen over de jaren zeventig.

Waarom de jaren zeventig?

Andrea Croonenberghs Het is een idee waar ik al lang mee liep. Ik ben in de jaren zeventig opgegroeid. Ik had een oudere broer en zus. Meer dan mijn leeftijdsgenootjes kwam ik in aanraking met alle fantastische muziek die in die jaren is gemaakt. Dat groter willen zijn dan je eigenlijk bent, dat gevoel zat er bij mij heel erg in. En is nog altijd heel conreet voor mij.

Wist je toen al: ik ga voor dat leven in de spotlights?

Andrea Croonenberghs Die goesting was er toch. Ook door mensen dingen te zien doen. Niet dat wij zo vaak naar theater gingen, maar mijn ouders keken vaak toneel op televisie. Opgenomen komedies. In het Frans. Ik snapte er geen jota van, maar het spelplezier droop eraf en zij lachten zich een breuk. Ik denk dat dat een van de eerste triggers was.

En intussen...

Andrea Croonenberghs Ben ik een vertrouwd gezicht geworden waaraan je gewoon bent geraakt. Ik ben 23 jaar omroepster. Dat is vreselijk lang. Misschien wel te lang. Ik ben 48. Geen jonge bloem meer, maar what the fuck ? Ik kan nu wel een aantal dingen die ik zoveel jaar geleden niet kon.

Andrea Croonenberghs: Help me make it through the night!

De muziek van de jaren ’70 laat Andrea Croonenberghs niet los. De videoclip stond nog in zijn kinderschoenen. Op vrijdagavond was Avro’s Top Pop een absolute must see. En de muzieksmaak van een oudere broer en zus had uiteraard een heel grote invloed op haar. Pop, rock, kleinkunst … CSNY, Leo Sayer, Slade, Fleetwood Mac, The Rolling Stones… Veel meer dan hun olifantenpijpen, plateauzolen, volumineuze kapsels, nektapijten en glitterpakjes zijn hun melodieën haar bijgebleven.

Our House, Giving It All Away, Cuz I Love You, Songbird, Honky Tonk Women… Niemand die zo hoog kon kwelen als Minnie Riperton in ‘Loving You’. Niemand die zo heerlijk ‘Muppetiaans’ op zijn piano tekeer ging als Thijs Van Leer in ‘Hocus Pocus’.

Niemand die ingewikkelde zangpartijen zo gemakkelijk deed klinken als Freddy Mercury, waar Andrea Croonenberghs zich dan ook maar niet aan waagt. Niemand die een kater zo kon laten swingen als Zjef Van Uytsel met ‘Houten Kop’. Niemand die zoveel begrip kreeg voor overspel als Gladys Knight and The Pips met ‘Help Me Make It Through The Night’.

Andrea Croonenberghs wil ook jou die opwindende seventies-vibe weer laten voelen. Met veel respect voor de originals, maar vooral met veel eigenzinnigheid.


ANDREA CROONENBERGHS (ZANG); STEF PEIRE (CHEF D’ORCHESTRE, GITAAR); JACQUES MOTMANS (TOETSEN, GITAAR, VIOOL); PATRICK VOETS (BAS); HANS BOEYE (DRUMS); HANNE DE BACKER (BACKING VOCALS, SAX)